โรงเรียนบ้านท่ามิหรำ เดิมมีอักษรย่อว่า “พ.ท.7” ตอนหลังเปลี่ยนเป็น “ท.ร.” สมัยก่อนโรงเรียนตั้งอยู่ในวัดอินทราวาส (วัดท่ามิหรำ) จัดตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ.2467 สังกัดกรมสามัญศึกษามีตัวอาคารเรียนเป็นไม้เก่าๆ หนึ่งหลัง กว้าง 6 เมตร ยาว 9 เมตร หลังคาทรงปั้นหยา มุงสังกะสี อาคารนี้เซโย้ไปทางทิศตะวันออก ซึ่งเป็นด้านกว้าง มีไม้ค้ำยันไว้ 2 ต้น ด้านหน้าหันไปทิศเหนือ เปิดโล่งหมด มีฝากั้น 3 ด้าน อุปกรณ์การเรียนการสอนย่ำแย่เต็มที่ไม่ค่อยมีอะไรเลย สำหรับครูนั้นมีโต๊ะและเก้าอี้ขาเก 3 ชุด กระดานดำ 3 แผ่น นักเรียนนั่งเรียนกับพื้น ต้องไปอาศัยร่มไม้เป็นที่นั่งเรียนกันก็มี สมัยนั้นมีครู 4 คน ต่อมาโรงเรียนได้ย้ายมาอยู่ในสวนมะพร้าว ชื่อว่า “โรงเรียนฝึกหัดครูประถมกสิกรรม” ซึ่งเป็นที่ดินของ “พระยาภิรมย์สมบัติ”ยกให้เป็นสมบัติของการศึกษาประชาบาล มีพื้นที่ 79 ไร่ 3 งาน 10 ตารางวา ที่ดินโรงเรียนบ้านท่ามิหรำแบ่งให้สำนักงานชลประทาน จำนวน 37 ไร่ ให้ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน จำนวน 14 ไร่ ที่เหลือเป็นที่ตั้งโรงเรียนประมาณ 28 ไร่ แต่จากการสำรวจตรวจสอบเนื้อที่โดยราชพัสดุจังหวัดพัทลุง เมื่อ พ.ศ.2528 ปรากฏว่าเนื้อที่ทั้งหมดเหลืออยู่เพียง 63ไร่ 3 งาน ขนาดหายไปประมาณ 14 ไร่ ทั้งนี้เพราะการขยายถนนหลวงด้านทิศเหนือ ทิศตะวันตก และทิศตะวันออก ดังนั้นในปัจจุบันคงเหลือที่ดินโรงเรียนบ้านท่ามิหรำ เพียง 14ไร่ เท่านั้น ที่ดินอีกแปลงหนึ่งทางด้านทิศเหนือถนนราเมศวร์ ปัจจุบันเทศบาลเมืองพัทลุง ได้จัดสร้างเป็นสวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติฯ สร้างโรงพยาบาลชุมชนท่ามิหรำ ศาลาจัตุรมุข หลวงพ่อปัญญานันทมุนี หอโพน และสนามเด็กเล่น

       อาคารเรียนหลังแรกเป็นบ้านพักของ นายแหวน กลับเพชร ซึ่งทางราชการส่งมาเพื่อทดลองทำสวนมะพร้าว เดิมเป็นโรงเรียนฝึกหัดครูประถมกสิกรรม ต่อมาโรงเรียนฝึกหัดครูประถมกสิกรรมได้ย้ายไปอยู่ที่ตำบลชะมวง อำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลา เมื่อ พ.ศ.2467 และครูแหวน กลับเพชร ถูกย้ายไปเป็นศึกษาธิการอำเภอ รัตภูมิ จังหวัดสงขลาได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ และพระทินนามเป็น “ขุนกลับเพชรศึกษากร” บ้านพักของ ครูแหวน จึงว่างลง ทางราชการจึงย้ายโรงเรียนบ้านท่ามิหรำ มาอยู่ที่บ้านพักครูแหวน ตั้งแต่นั้นมา